توضیحات
تحقیق جنگ عراق با کویت
دانلود تحقیق با موضوع جنگ عراق با کویت،
در قالب word و در 20 صفحه، قابل ویرایش.
در قالب word و در 20 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
جنگ عراق با كویت
جنگ
عراق با كویت ، تجاوز نظامی عراق به كویت در 11 مرداد 1369/ 2 اوت
1990 و اشغال بخشی از خاك این كشور، كه در 9 اسفند 1370/ 28 فوریه
1991 با شكست عراق از نیروهای متحدین به رهبری امریكا پایان یافت.
در
تبیین ریشه‌ها و علل این جنگ، دیدگاههای متفاوتی مطرح شده است
كه عبارت‌اند از: ادعاها و اختلافات ارضی و مرزی تاریخی عراق نسبت
به كویت؛ جغرافیای سیاسی نامناسب عراق یا تنگنای ژئوپلتیك آن كشور و
تلاش پیوسته زمامداران آن برای غلبه بر این معضِل؛ ناكامیهای
سیاسی ـ نظامی و راهبردی (استراتژیك) عراق در جنگ هشت ساله با
ایران (31 شهریور 1359ـ 27 تیر 1367)؛ اوضاع وخیم اقتصادی و بدهیهای
سنگین ناشی از جنگ با ایران؛ بر هم خوردن موازنه نظامی ـ امنیتی
در منطقه خلیج‌فارس پس از پایان جنگ عراق با ایران؛ جاه‌طلبیهای
صدام‌حسین (حك: 1358ـ 1382 ش/ 1979ـ2003) و داعیه سروری او بر جهان
عرب.
اختلافات ارضی و مرزی عراق و كویت بر پایه ادعاهای تاریخی
زمامداران عراقی نسبت به كویت و نپذیرفتن آن از سوی زمامداران
كویت شكل گرفت (جعفری ولدانی و حق‌شناس كاشانی، ص 93). برخی از
صاحب‌نظران این عامل را سبب اصلی جنگ عراق با كویت قلمداد كرده‌اند
(رجوع کنید به مجتهد زاده، ص 545ـ 547؛ جعفری ولدانی، ص 292ـ293؛
اسكوفیلد، ص 44ـ 45). از این منظر اشغال كویت در واقع اقدامی برای
عملی ساختن ادعاهای زمامداران عراق بود كه از دیرباز در قالب تهدید
علیه امارت كویت و باج‌خواهی از آن، مطرح و پیگیری شده بود. از نظر
زمامداران عراق، كویت بخشی از سرزمین عراق و به لحاظ تاریخی تا
پیش از استقلال عراق در 1300 ش/ 1921، این منطقه، بخشی از
استانداری بصره در قلمرو امپراتوری عثمانی بود. در دهه 1310 ش/1930
غازی اول (حك :1312ـ 1318 ش)، پادشاه عراق، آشكارا خواستار الحاق
تمام كویت به خاك عراق شد …
جنگ
عراق با كویت ، تجاوز نظامی عراق به كویت در 11 مرداد 1369/ 2 اوت
1990 و اشغال بخشی از خاك این كشور، كه در 9 اسفند 1370/ 28 فوریه
1991 با شكست عراق از نیروهای متحدین به رهبری امریكا پایان یافت.
در
تبیین ریشه‌ها و علل این جنگ، دیدگاههای متفاوتی مطرح شده است
كه عبارت‌اند از: ادعاها و اختلافات ارضی و مرزی تاریخی عراق نسبت
به كویت؛ جغرافیای سیاسی نامناسب عراق یا تنگنای ژئوپلتیك آن كشور و
تلاش پیوسته زمامداران آن برای غلبه بر این معضِل؛ ناكامیهای
سیاسی ـ نظامی و راهبردی (استراتژیك) عراق در جنگ هشت ساله با
ایران (31 شهریور 1359ـ 27 تیر 1367)؛ اوضاع وخیم اقتصادی و بدهیهای
سنگین ناشی از جنگ با ایران؛ بر هم خوردن موازنه نظامی ـ امنیتی
در منطقه خلیج‌فارس پس از پایان جنگ عراق با ایران؛ جاه‌طلبیهای
صدام‌حسین (حك: 1358ـ 1382 ش/ 1979ـ2003) و داعیه سروری او بر جهان
عرب.
اختلافات ارضی و مرزی عراق و كویت بر پایه ادعاهای تاریخی
زمامداران عراقی نسبت به كویت و نپذیرفتن آن از سوی زمامداران
كویت شكل گرفت (جعفری ولدانی و حق‌شناس كاشانی، ص 93). برخی از
صاحب‌نظران این عامل را سبب اصلی جنگ عراق با كویت قلمداد كرده‌اند
(رجوع کنید به مجتهد زاده، ص 545ـ 547؛ جعفری ولدانی، ص 292ـ293؛
اسكوفیلد، ص 44ـ 45). از این منظر اشغال كویت در واقع اقدامی برای
عملی ساختن ادعاهای زمامداران عراق بود كه از دیرباز در قالب تهدید
علیه امارت كویت و باج‌خواهی از آن، مطرح و پیگیری شده بود. از نظر
زمامداران عراق، كویت بخشی از سرزمین عراق و به لحاظ تاریخی تا
پیش از استقلال عراق در 1300 ش/ 1921، این منطقه، بخشی از
استانداری بصره در قلمرو امپراتوری عثمانی بود. در دهه 1310 ش/1930
غازی اول (حك :1312ـ 1318 ش)، پادشاه عراق، آشكارا خواستار الحاق
تمام كویت به خاك عراق شد …
