مسائل و شرائطی که مدیران برای آن اخذ تصمیم می‌کنند مختلف و متفاوت می‌باشد. گاهی نوع مسائل با هم متفاوت است نظیر این که زمانی تصمیم در مورد تولید سازمان و کارخانه‌ای اخذ می‌گردد و زمانی نیز در مورد حقوق کارمندی صورت می‌گیرد؛ وگاهی اطّلاعاتی که برای اخذ تصمیم بدست مدیر می‌رسد متفاوت است نظیر این که زمانی اطّلاعات کافی و کامل است و زمانی اطّلاعات ناکافی و غیر دقیق است. در واقع مسائل مختلف به انواع متفاوتی از تصمیم گیری نیازمنداند، از این رو تصمیم گیری انواع و شقوق مختلفی پیدا می‌کند.
برای تشخیص نوع و ماهیّت یک تصمیم و تعیین سطح مدیریتی مسئول آن به چهار ملاک می‌توان اشاره کرد:
1. تازگی یا تکراری بودن تصمیم.
2. میزان دخالت زمان آینده در تصمیم.
3. دامنة امور و فعالیّت‌هائی که تصمیم بر آنها مؤثر است.
4. میزان مداخلة عوامل کیفی در آن.