توضیحات
پاورپوینت تاريخ ادبيات ايران 1
ادب به همة افعال پسنديده اي گفته مي شود كه
از نفس صادر مي گردد و فرق آن با اخلاق در اين است كه اخلاق، هم به افعال
پسنديده و هم به افعال ناپسند اطلاق مي گردد.
از نفس صادر مي گردد و فرق آن با اخلاق در اين است كه اخلاق، هم به افعال
پسنديده و هم به افعال ناپسند اطلاق مي گردد.
از ديرباز فنون مربوط به
ادب را فنون ادبيه يا علوم ادبيه گفته اند و مجموع فنون ادبيه را ادبيات
نام دادهاند. قدما در تعداد فنون ادبي اختلاف دارند. بعضي آن را هشت فن و
برخي بيشتر دانسته اند.
ادب را فنون ادبيه يا علوم ادبيه گفته اند و مجموع فنون ادبيه را ادبيات
نام دادهاند. قدما در تعداد فنون ادبي اختلاف دارند. بعضي آن را هشت فن و
برخي بيشتر دانسته اند.
ادبيات در اصل جمع ادبيه است. با حذف موصوف آن (فنون يا علوم)، ولي عادةً در فارسي آن را جمع .ادب به كار برده اند.
اديب
در آن روزگار به كساني گفته مي شد كه از همة دانش هاي ادبي يا بيشتر آن ها
كمابيش آگاهي داشت. به تعبير عام ادبيات معناي وسيعي دارد و بسياري از آثار
علمي و فكري را شامل مي شود. اما به تعبير خاص، ادبيات به معاني گوناگون
به كار مي رود.
در آن روزگار به كساني گفته مي شد كه از همة دانش هاي ادبي يا بيشتر آن ها
كمابيش آگاهي داشت. به تعبير عام ادبيات معناي وسيعي دارد و بسياري از آثار
علمي و فكري را شامل مي شود. اما به تعبير خاص، ادبيات به معاني گوناگون
به كار مي رود.
اثر ادبي سخني است كه انديشه و احساس و تجربة گوينده يا
نويسنده را آميخته با تخيّل هنرمندانه بيان كند. وسيلة آفرينش اثر ادبي
كلمه ها و جمله ها، يعني زبان است.
نويسنده را آميخته با تخيّل هنرمندانه بيان كند. وسيلة آفرينش اثر ادبي
كلمه ها و جمله ها، يعني زبان است.
شاعر يا نويسنده هنگامي مي تواند
اثري ادبي بيافريند كه خود شادي ها، رنج ها، آرزوها، ناكامي ها و فراز و
نشيب هاي زندگي را آزموده باشد. به همين سبب اثر ادبي در ظاهر بيانگر عاطفه،
انديشه و تجربة يك نويسنده يا شاعر است …
